Condizionale en andere Italiaanse taaldrama's

door Regina Coeli

De Italiaanse condizionale en de “woordjes” die daarbij horen kunnen leuke en minder leuke misverstanden veroorzaken. We geven onderstaand een aantal voorbeelden, die nuttig kunnen zijn om een bella figura in Italië te kunnen slaan!

Op het treinstation

Situatie: u bent op een treinstation, u bent laat en moet nog een treinkaartje kopen. De rij vóór u is heel erg lang en u wilt vragen of u voor mag. U spreekt de persoon aan die vóór u is:
 
Mi scusi, andrei avanti … Il treno parte e io sono senza biglietto. [= sorry, ik zou graag voor willen gaan … mijn trein vertrekt en ik heb nog geen kaartje] U heeft keurig een condizionale gebruikt, maar de persoon vóór u wordt boos en laat u niet doorgaan. Maar waarom dan? Omdat dit niet voldoende is. In deze situatie moet u een andere zin gebruiken, met een ander soort condizionale, namelijk: Mi scusi, potrebbe farmi andare avanti? Il treno parte e dovrei proprio fare il biglietto. [=Sorry, kunt u mij voor laten gaan? Mijn trein vertrekt en ik zou eigenlijk mijn kaartje moeten kopen.] Op deze manier wordt niemand (hopen we!) boos op u, u gebruikt de condizionale van potere (= mogen, in dit geval) en u vraagt om toestemming. 

Het is mogelijk dat u een ingewikkelde conversatie moet voeren met de mensen in de rij. Iemand vóór u in de rij vraagt bijvoorbeeld: Dove deve andare? En u : A Pavia. Dus hij/zij: Allora potrei fare io due biglietti fino a Milano, uno per me e uno per Lei. A Milano Lei però dovrebbe scendere e lí comprerebbe il suo biglietto per Pavia. Che ne dice, lo faccio? Mi dà i soldi? [ = waar moet u naartoe? – Naar Pavia. Dan zou ik twee kaartjes naar Milaan kunnen kopen , een voor mij en een voor u. Maar in Milaan zou u eigenlijk moeten uitstappen en daar een kaartje naar Pavia kopen]. U aarzelt. Het voorstel op zich is goed, maar de echte voorwaarde is dat u op tijd in Milaan moet zijn omdat er maar een kwartiertje is om daar een kaartje naar Pavia te kopen. Dus vraagt u: Lei sa se questo treno arriva in orario? [= Weet u of deze trein op tijd aankomt?] En pas dan begint het, de hele rij mensen geeft zijn mening over het op tijd komen van deze en andere treinen in Italië, met en zonder gebruik van condizionale en fatsoenlijke uitdrukkingen. Helaas, kan het resultaat zijn dat u de trein mist, maar u heeft zeker veel nieuwe vrienden gemaakt!

Onderhandelen

U bent bloemenhandelaar en u biedt een bloemenverkoopster met een stalletje op de markt tien bossen prachtig rozen (10 mazzi di rose) ter verkoop aan. Zij toont zich enthousiast en antwoordt: "che belle queste rose, ne prenderei 8" . Ze zegt dus niet "ik neem er 8 of ik neem ze allemaal”, nee, ze zegt letterlijk "ik zou er 8 willen nemen". Maar wat ze eigenlijk bedoelt is dat ze ze allemaal wil, mits de verkoper haar een goede prijs geeft. Zij opent dus een mooie onderhandeling.

Intonatie

En dan, ook een voorbeeld vanuit de Nederlandse taal. Deze zinnen in het Italiaans zijn precies hetzelfde. Het verschil zit ‘m in de intonatie.
- “Il bambino piange. Avrà fame!“ (Het kind huilt. Het zal wel honger hebben!)
- “Il bambino piange. Avrà fame?” (Het kind huilt: zou het honger hebben?)
In het Nederlands wordt de eerste zin met een toekomende tijd vertaald, de tweede met een voorwaardelijke wijs.

Conclusie: Nederlanders kunnen zich permitteren geen groot belang aan de intonatie te geven, als Italianen dat niet doen begrijpen ze elkaar niet meer!


Bent u geïnteresseerd in het volgen van een taaltraining?

Wilt u ook een bella figura slaan in Italië en de juiste toon aanslaan? Volg dan een taaltraining Italiaans bij Regina Coeli. Wilt u meer informatie? Neem contact met ons op.

Deel deze pagina

Ben je geïnteresseerd in taal en carrière?

Meld je dan aan voor de nieuwsbrief van Regina Coeli en ontvang maandelijks onze laatste blogberichten in je mailbox. 

 
`